ΧΑΛΑΣΜΕΝΑ ΡΑΔΙΟΦΩΝΑ

Μια ωδή στην φύση και την ανθρώπινη ύπαρξη ✪✪✪✪✫✫ E να από τα πολυαναμενόμενα album χρονιάς είναι και αυτό των Φιλανδών που μόλις κυκλοφόρησε. Από το πρώτο πέρασμα και άκουσμα του άλμπουμ σου δίνει την εντύπωση ότι ο Η olopainen και η παρέα του πρέπει να ξόδεψαν αρκετές ώρες στο στούντιο και όχι μόνο. Η θεματολογία πολύ όμορφη, με στίχους και ήχους που παραπέμπουν στην μητέρα φύση, το περιβάλλον και τον κόσμο μας. Αν και ο δίσκος δεν είναι concept , σου δίνει αυτή ακριβώς την εντύπωση. Οι εναλλαγές είναι πολλές και προσπαθεί να αναδείξει την θεματολογία (Η uman & Nature ) με πολλούς και διάφορους ήχους, συχνά έξω από τα όρια του heavy metal , κάτι που φυσικά ως πρόθεση είναι αποδεκτή από την   πλειοψηφία των φαν του γκρουπ και όχι μόνο. Ο δίσκος αποτελείται από 2 μέρη, το 1 ο  είναι το «Human» στο οποίο συναντάμε 9 συνθέσεις διάρκειας σχεδόν 50 λεπτών οι οποίες περιστρέφονται γύρω από την ανθρώπινη ύπαρξη ( Human ), ενώ το 2 ο  αποτελείται από ένα μισάωρο ενιαίο inst

Το συναίσθημα δεν αρκεί τελικά... ✪✪✫✫✫✫ Πολυαναμενόμενο άλμπουμ από τον υπέρτατο Οzzy, δέκα χρόνια αναμονής δεν είναι και λίγα. Αξιζε; Δυστυχώς δεν θα το έλεγα και η απογοήτευση ήταν αναμενόμενη από μέρους μου τουλάχιστον. Δεν περιμένω τον Οζζαρο να βγάλει ένα Ultimate sin II ούτε να πετύχει ένα heavy metal re-invention αλλά ένα αξιοπρεπές άλμπουμ όπως π.χ. πολύ επιτυχώς έκαναν οι Priest με τον τελευταίο τους υπερδυναμίτη «Firepower»  (μετα απο ομολογουμένως αλλεπάλληλες νερόβραστες πατάτες βεβαίως βεβαίως…) Συγκινητικό μεν το «Under the graveyard» και θα ήταν ακόμη καλύτερο εάν δεν είχε τα εκνευριστικά κλισέ "οοο οοοοο οοοο" στο ρεφρέν που δίνουν την εντύπωση ενός πολύ φτιαχτού γεμίσματος που να ταιριάζει με την ροή του κομματιού/στίχων. Τι άλλο βρίσκουμε στο Ordinary man ; Νερόβραστες μπαλάντες όπως το ομώνυμο, αδιάφορες συνεργασίες με ράπερ με αμφίβολο αποτέλεσμα (μένεις άφωνος όταν το ακού ς  το "Take What You Want " …), μέτριες συνθέσεις που επι

Μην έχοντας την δυνατότητα να δω σύντομα τους FFDP σε κάποιο μεγάλο φεστιβάλ όπως περίμενα, η ευκαιρία της ολιγόωρης εκδρομής προς βορρά δεν έπρεπε να χαθεί με τίποτα. Τα εισιτήρια κλείσθηκαν, έστω και με δυσκολία αφού το Gig ηταν σχεδόν sold out, πήραμε την καλή μας διάθεση και όσο ζύθο μπορούσαμε και ενωθήκαμε με άλλους φίλους για την εκδρομή στην πρωτεύουσα της Βουλγαρίας.  Ομολογώ ότι ήμουν επιφυλακτικός τον πρώτο καιρό και μετά την ανακοίνωση της ασθένειας του Mustaine καθώς είχα τις αμφιβολίες μου ως προς την αξιοπρεπή εμφάνιση των Megadeth ως special guest. Βέβαια θα ήταν η 6η φορά που θα τους έβλεπα αφού αποτελούν ένα από τα αγαπημένα μου γκρουπ και το ρίσκο ήταν μικρό. Φτάνοντας νωρίτερα του προγραμματισμένου, είχαμε την ευκαιρία να βολτάρουμε στο κέντρο της Σόφιας και να απολαύσουμε αρκετά καλό καφέ και φαγητό. Το Armeec Arena ήταν σχετικά κοντά και είχαμε όλο τον χρόνο και την άνεση να δούμε μέρος των ODD CREW, του support group από την γείτονα το οποίο έκ

Χωρις να ειμαι φανατικός αλλά απλός φίλος των Moonspell τους βγαζω το καπέλο… ΤΙ ΜΠΑΝΤΑΡΑ!! Επαγγελματίες με ολη την καλή ένοια, τιμιότατοι και άριστοι στην εμφάνισή τους! Ο Fernando θεατρικότατος, γεμάτος πραγματική ενέργεια και πολυ καλή επικοινωνία με το κοινό! Το set list ηταν αρκετα ικανοποιητικό, η διάρκεια απολυτως αναμενόμενη και “χορταστική” για co-headliner. Ο ήχος ελαφρα πρoβληματικός στην αρχή αλλά οι καλοι ηχολήπτες τον στρωνουν στην πορεία όπως και έγινε. Bασίστηκαν στο πρόσφατο 1755 και το Irreligious αν και κορυφαιες στιγμες ήταν τα “Breath” (αγαπημενο μου) και το κλασικό “Alma Mater”.  Φοβερη και η στιγμη που βγηκε αργότερα στους Christ και ερμηνευσε μαζι με Σακη το “Among 2 storms” απο την υπερδισκάρα Dead poem! Οι Rotting  Christ βγήκαν σύμφων με το πρόγραμμα και στις 23.20 περιπου ήταν πάνω στη σκήνη δίνοντας το κλασικό σύνθημα "πουτ@να όλα!" . Η απόδοσή τους πολυ καλή όπως και ο ηχος αν και νομιζω ότι το 2017 που τους ειδα ήταν ελαφρως καλ

Mιά μόνο λέξη. Αριστούργημα ✪✪✪✪✪✪ Πρόκειται για την πρώτη κανονική, κατά κάποιο τρόπο, κυκλοφορία του γκρουπ καθόσον τα προηγούμενα δισκογραφικά τους βήματα βασίζονταν σε διασκευές και παραλλαγές παραδοσιακών ελληνικών ήχων. Κατι το οποίο έκαναν πολύ επιτυχημένα, άρεσε (και σε μένα πολύ μάλιστα) και ομολογώ ότι παρα ταυτα με έκανε να πιστέψω ότι ήταν το «ταβάνι» τους. Αμ δε!  Έχοντας λιώσει κυριολεκτικά το τελευταίο πόνημα των VIC δυσκολεύομαι πραγματικά να βρω τις κατάλληλες λέξεις που να περιγράφουν το μουσικό υπερθέαμα των Ηπειρωτών metallers (…?) Mια γενική διαπίστωση. Ηχεί πολύ κοντά σε Tool αλλά πολύ καλύτερα! Ιεροσυλία? ΟΧΙ κατ’εμε! Καθώς κατά την ταπεινή μου άποψη, οι Γιαννιώτες φαίνεται ότι έχουν πάρει πολλά στοιχεία από τους (υπερτιμημένους…)  Αμερικάνους ενώ τα έχουν παντρέψει τόσο καλά που ακούγονται ταυτόχρονα πολύ πιο φρέσκοι !! Τα στοιχεία που βρίσκουμε στον δίσκο είναι αμέτρητα. Το ότι κατάφεραν να τα συνδυάσουν χωρίς να ακούγεται ένα συνοθύλευμα ήχων το

   "Pop is dead. Long live Pop" ✪✪✪✫✫✫ Έβδομο άλμπουμ για τους πετυχημένους Ολλανδούς, πέντε χρόνια μετά το Hydra το οποίο παρά τις καλές του συνθέσεις και το καλό αποτέλεσμα, κάπου φώναζε ότι το γκρουπ είχε εγκλωβιστεί. Oι Within Temptation είναι από τους καλλιτέχνες που ομολογώ πως άκουγα αρκετά τα τελευταία χρόνια έχοντας μαγευτεί από την πολυδιάστατη φωνή της Sharon αναγνωρίζοντάς την ανησυχία και την διάθεση τους για πειραματισμούς σε νέους και διαφορετικούς ήχους έστω και αν αυτοί γίνονται μέσα στα «όρια» του mainstream γηπέδου.  Εδώ μάλλον επιβεβαιώθηκαν οι όποιες φωνές θεωρούσαν καταλυτικό το προσωπικό άλμπουμ της Den Adel “My indigo”  καθώς με το Resist εχουμε μια απομάκρυνση του γκρουπ από τα metal μονοπάτια παρά την όποια δυναμική που εκπέμπει.  Ο δίσκος λοιπόν στο σύνολό του μοιάζει περισσότερο με μια δυναμική Pop κυκλοφορία παρά με οτιδήποτε μας έχουν συνηθίσει. Το διαφορετικό  ίσως έχει να κάνει με την παραγωγή που (ευτυχώς) μοιάζει να την έχει κά

Η σκέψη τριβέλιζε το μυαλό εδώ και ένα χρόνο, η δε τελική απόφαση πάρθηκε 2 μήνες πριν το μεγάλο γεγονός αφού οι οικογενειακές και επαγγελματικές απαιτήσεις το επέτρεψαν. Το φετινό  Line - up  δεν σου άφηνε και πολλά περιθώρια :  Black   Sabbath ,  Iron   Maiden ,  Slayer ,  King   Diamond ,  Twisted   Sister ,  Paradise   Lost ,  Anthrax ,  Megadeth ,  Saxon ,  Sacred   Reich ,  Udo ,  Amon   Amarth ,  Ghost … Και ποιος δεν έπαιζε δηλαδή, η Άρτα με τα Γιάννενα μαζί και πως μπορείς να μην πάς όταν οικονομικά μπορείς να εξασφαλίσεις τα ελάχιστα απαραίτητα! Ανάλογο  line - up , που είχα την μεγάλη τύχη να παρευρεθώ, ήταν το  Download   Fest   το 2005 στην Αγγλία. Αξέχαστη εμπειρία και αυτή όπως και η φετινή στο Βελγικό  Dessel   όπου λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο το  Graspop   metal   Meeting   από το 1996 αν δεν κάνω λάθος. Πέντε σκηνες ( Main   stage  1 &2,  Marqee ,  Jupiler   και Μ etal   Dome ) Εδω οδηγίες προς ναυτιλομένους- Προγραμματισμός ταξιδίου Ο καιρός ήταν πολύ